معنی شناس

لغت نامه دهخدا

معنی شناس. [ م َ ش ِ ] ( نف مرکب ) شناسنده معنی. آنکه معانی نیک و بد را از هم بازشناسد. آنکه حقایق امور را درک کند :
جهاندار گفتش که صاحب قیاس
چنین آرد از رای معنی شناس.نظامی.ز هر دانشی کو بود در قیاس
وزو گردد اندیشه معنی شناس.نظامی.

فرهنگ فارسی

شناسنده معنی آنکه معانی نیک و بد را از هم باز شناسد .

فرهنگستان زبان و ادب

{semanticist} [زبان شناسی] متخصص در علم معنی شناسی متـ . معناشناس