راویز

لغت نامه دهخدا

راویز. ( اِ ) درخت اشترخار. ( الفاظ الادویه ) علف شتر باشد که آنرا شترخار و اشترغاز نیز گویندو بیخ آن را آچار سازند. ( برهان ) ( از شرفنامه منیری ) ( از رشیدی ). درخت اشترخار که آنرا اشترخار نیز گویند و به خارشتر مشهور است. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). و رجوع به اشترخار و اشترغار در همین لغت نامه شود.

فرهنگ عمید

= خارشتر

فرهنگ فارسی

( اسم ) شتر خار خارشتر .

فرهنگ اسم ها

اسم: راویز (پسر، دختر) (فارسی) (طبیعت) (تلفظ: rāviz) (فارسی: راويز) (انگلیسی: raviz)
معنی: نام یک درخت، ( اَعلام ) نام درختی معروف به اشترخار یا اشترغار، خارشتر