لغت نامه دهخدا
صبورة. [ ص َ رَ / رِ ] ( ص ) حیز و مخنث و پشت پای و پلید. ( برهان قاطع ) ( اوبهی ). مصحف صبوزه است رجوع به صبوزه شود. ( برهان قاطع چ معین ).
صبوره
صبورة. [ ص َ رَ / رِ ] ( ص ) حیز و مخنث و پشت پای و پلید. ( برهان قاطع ) ( اوبهی ). مصحف صبوزه است رجوع به صبوزه شود. ( برهان قاطع چ معین ).
فرهنگ عمید
۲. مردی که به دلیل ارتکاب قتل، بازداشت شده.
فرهنگ فارسی
فرهنگ اسم ها
معنی: صبور و شکیبا، ( صبور، ه ( نسبت ) )، منسوب به صبور
دانشنامه عمومی
صبورة ۷٬۱۴۱ نفر جمعیت دارد.
