رفقه

لغت نامه دهخدا

( رفقة ) رفقة. [ رَ ق َ ] ( ع اِ ) یا رِفقَة یا رُفقَة. گروه همسفر. ج ، رِفاق و اَرفاق و رُفَق. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). همراهان و یاران سفر. ( دهار ). گروه همراه و همدم و هم صحبت. ( ناظم الاطباء ).
رفقة. [ رَ ق َ ] ( ع اِ ) کاروان. ( دهار ). رجوع به رَفقَة یا رِفقَة یا رُفقَة شود. || کاروان. ( دهار ).
رفقة. [ رُ ق َ ] ( ع اِ ) ج ِ رفیق. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). رجوع به رفیق شود.
رفقة. [ رَ ف َ ق َ ] ( ع اِمص ) برتافتگی آرنج. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).
رفقة. [ رُ ق َ ] ( اِخ ) یا رفقاء. خواهر لابان و زوجه اسحاق بن ابراهیم است. و چون بیست سال برین نکاح سپری شد رفقه یعقوب و عیسو را تولید نمود. ( از قاموس کتاب مقدس ). رجوع به رفقاء شود.

فرهنگ معین

(رَ یارِ یا رُ قِ ) [ ع . رفقة ] (اِ. )همسفران ، گروه همراه . ج . رفاق .

فرهنگ عمید

گروه هم سفر و همراه، دوستان و همراهان.

فرهنگ فارسی

گروه همسفروهمراه، دوستان وهمراهان
( اسم ) گروه همراه جماعت مرافق همسفران جمع رفاق .

دانشنامه آزاد فارسی

رِفقَه (Rebecca)
(در عبری به معنی «دام») در عهد عتیق، همسر اسحاق و مادر یعقوب و عیسو. پس از سال ها بی فرزندی صاحب دوقلویی شد که کشمکش آن ها را در زهدانش نشانۀ خصومت قریب الوقوع آن ها با یکدیگر تعبیر کردند. رفقه جانب پسر کوچک تر، یعقوب، را گرفت و با نیرنگی اسحاق را در بستر مرگ واداشت که به جای عیسو یعقوب را برکت دهد.