نزا

لغت نامه دهخدا

نزا. [ ن َ ] ( اِ ) دیواری باشد عظیم سخت و بلند و یگانه که در پیش چیزی کشند. ( از حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ). دیواری باشد مفرد که در پیش چیزی کشند. ( صحاح الفرس ). دیوار سخت و بلند که در پیش چیزی کشند. ( فرهنگ خطی ). بند. بندروغ. ( از ناظم الاطباء ) :
صف دشمن ترا نَاِستد پیش
ور همه آهنین نزا باشد.شهید ( از صحاح الفرس ).
نزا. [ ن َ ]( نف مرکب ) نازا. نزاینده. نازاینده. عقیم. سترون.

فرهنگ معین

(نَ ) (ص فا. ) (عا. ) عقیم ، نازا.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - عقیم سترون : [ زن نزا]. ۲ - استریلیزه .
دیواری باشد عظیم و سخت و بلند و یگانه که در پیش چیزی کشند بند روغ .

ویکی واژه

(عا.)
عقیم، نازا.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم