معصومیت

لغت نامه دهخدا

معصومیت. [ م َ می ی َ ] ( ع مص جعلی ، اِمص ) بیگناهی. ( ناظم الاطباء ). معصومی. معصوم بودن. و رجوع به معصوم شود. || کودکی و طفولیت. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(مَ یَ ) [ ازع . ] (مص جع . ) معصوم بودن .

فرهنگ عمید

۱. معصوم بودن.
۲. کودکی.
۳. بی گناهی.

فرهنگ فارسی

۱ - معصوم بودن معصومی . ۲- مظلومی مظلومیت : به بچه سالی و معصومیت ظاهریش نگاه نکن ....

ویکی واژه

معصوم بودن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم