محضا

لغت نامه دهخدا

( محضاً ) محضاً. [ م َ ضَن ْ لِل ْ لاه ] ( ع ق مرکب ) تنها برای خدا. خدا را. برای خدا. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). رجوع به محض شود.

فرهنگ فارسی

چوب آتش کاو
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال مکعب فال مکعب فال نخود فال نخود فال تاروت فال تاروت فال احساس فال احساس