معنی اردک | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

اردک. [ اُ دَ ] ( اِ ) نوعی از طیور آبی دارای پنجه هائی که توسط غشائی به یکدیگر متصل اند و با نوکی که در جوانب دارای صفائح عرضی است و آن از طیور اهلی است و گوشت آن حلال است. اقسام آن در مازندران و گیلان و اطراف دریاچه های سیستان فراوان است. مرغابی. ( غیاث اللغات ). نوعی از مرغابی. بط. چالی :
آنکه از صولت سرپنجه شاهین و عقاب
بال طاوس فلک را شکند چون اردک.شاه طاهر دکنی.
اردک. [ اَ دَ ] ( اِخ ) ( تلفظ ترکی ارتاکی ) قصبه سنجاق قره سی از ولایت خداوندگار است در یک فرسنگی غربی خرابه های شهر قدیمی کیزیگ. مردم آنجا بعضی مسلمان باشند و پاره ای مذهب مسیحی دارند و آن دارای 11 جامع و مسجد و 44 مکتب و 158 کلیسا و مناستر است. رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود.

فرهنگ معین

(اُ دَ ) [ تر. ] (اِ. ) مرغابی ، یکی از طیور که در آب شنا می کند و در هوا نیز پرواز می کند. منقار پهن ، پاهای پرده دار و پرهای رنگین دارد.

فرهنگ عمید

پرنده ای اهلی و شناگر با پاهای پرده دار و پرهای رنگین که قادر به پرواز نیست، مرغابی.

فرهنگ فارسی

مرغابی، یکی ازطیورکه در آب شنامیکندودرهوانیزمی پرد، منقارپهن وپاهای پرده داروپرهای رنگین دارد
( اسم ) نوعی از طیور از راست. پا پرده داران که از رد. کاریناتها است . انگشتان پایش توسط غشایی بهم متصلند ( برای سهولت شنا در آب ) و نوکش دارای تیغه های عرضی برای قطع کردن واره کردن علفها و سایر موارد غذائی میباشد . نژادهای مختلف دارد که از حیث جثه و رنگ و نیروی پرواز با هم متفاوتند . گوشت اردک حل و لذیذ است و مانند دیگر پرندگان خانگی نگهداری میشود .

فرهنگ اسم ها

اسم: اردک (دختر) (فارسی)
معنی: دختر یزگرد سوم پادشاه ساسانی

دانشنامه عمومی

اردک (شهر). اردک ( به ترکی استانبولی: Erdek ) شهری است در کشور ترکیه که در استان بالیکسیر واقع شده است. جمعیت این شهر بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۸ میلادی ۲۱٬۶۶۰ نفر و بر اساس برآوردهای سال ۲۰۰۹ میلادی ۲۲٬۸۴۵ نفر می باشد.

دانشنامه آزاد فارسی

اُردک (duck)
اُردک
اُردک
اُردک
هر کدام از اعضای حدود ۵۰ گونه پرندۀ آبزی، با پاهای کوتاه و پرده دار، و منقار پهن، از خانوادۀ مرغابیان، راستۀ غازسانان. این راسته غازها و قوها را نیز شامل می شود. اردک ها را چینی ها و مایاهای باستان برای استفاده از تخم، گوشت، و پر آن ها اهلی می کردند. بیشتر اردک ها در آب شیرین زندگی، و از کرم ها، حشرات، و مواد گیاهی تغذیه می کنند. اردک ها را عموماً به دو گروه اردک های آب باز و مرغابی های غواص تقسیم می کنند.
کالبدشناسی. سه انگشت جلویی پای اردک ها با پرده به هم متصل ، و انگشت عقبی آن ها آزاد است. پاهای این جانور فلس دارد. منقار عریض و مدوّر اردک ها با پوست پوشیده شده است و دارای نوکی شاخی، مجهز به صفحات کوچکی موسوم به لاملا است که به کمک آن ها غذا را از آب و گل جدا می کند.
گونه های اردک. اردک سرسبز Anas platyrhynchos، با طول ۵۸ سانتی متر، در بیشتر آب های نیم کرۀ شمالی یافت می شود و گونه ای است که همۀ اردک های اهلی از آن منشأ گرفته اند. حیوان نر دارای سری به رنگ سبز براق، سینه ای قهوه ای، بدنی خاکستری و منقاری زرد است. ماده کلاً قهوه ای لکه لکه است و منقارش کم رنگ تر است. اندکی پس از فصل تولیدمثل، نرها پرریزی می کنند و شبیه ماده ها می شوند. گونه های دیگر اردک ها عبارت اند از خوتکا، مرغابی شمالی، مرغابی ماندارین، اردک ماهی گیر، اردک موسکوی، فیلوش، تنجه، و اردک نوک پهن. شکل منقار اردک ها بنابر عادت غذایی و محیط زندگی آن ها متفاوت است، مثلاً اردک نوک پهن دارای منقاری پارومانند برای جمع آوری حشرات از سطح آب است.مخاطرات. تهدید اصلی حیات اردک ها در طبیعت، شکار آن ها به دست انسان است. اعتقاد بر این است که اردک سرصورتی هند و نپال منقرض شده است، زیرا هیچ نمونۀ وحشی از این پرنده بعد از ۱۹۳۶ رؤیت نشده است. در ایران، از جنس Anas، اردک های روی آب چر خانوادۀ مرغابی هشت گونه شناسایی شده است که عبارت اند از گیلار، اردک ماهی، اردک ارده ای، خوتکا، سرسبز، فیلوش، خوتکای سفید، و نوک پهن. دو پرندۀ دیگر نیز شناسایی شده اند که متعلق به جنسی دیگر، اما جزو همین اردک ها و از همین خانواده اند.