اسوت

فرهنگ معین

(اِ یا اُ وِ یا وَ ) [ ع . اسوة ] ۱ - (ص . ) پیشوا، مقتدا. ۲ - (اِ. ) خصلتی که شخص بدان لایق مقتدایی گردد.

فرهنگ فارسی

۱ - ( صفت ) پیشوا مقتدا . ۲ - ( اسم ) خصلتی که شخص بدان لایق مقتدایی گردد . ۳ - ( اسم ) پیروی پس روی .

ویکی واژه

اسوة
پیشوا، مقتدا.
خصلتی که شخص بدان لایق مقتدایی گردد.