لغت نامه دهخدا اظافیر. [ اَ ] ( ع اِ ) جج ِ ظُفر و ظُفُر. ( متن اللغة ). ج ِ ظُفر و ظُفُر و ظِفر شذوذاً، بمعنی ناخن. ( آنندراج ).ناخنها. ج ِ ظفر و اظفور.( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ). رجوع به ظُفر و ظُفُر و ظِفر و اظفار و اظفور شود.
