لغت نامه دهخدا تفرک. [ ت َ ف َرْ رُ ]( ع مص ) شکستگی پیدا گردیدن در کلام و رفتار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
