ابن رمیح، ابوسعید احمد بن محمد (درگذشته ۳۵۷ هجری قمری / ۹۶۸ میلادی)، محدث، حافظ حدیث و فقیه اهل نسا (شهری در خراسان) بود. او در منطقه شرمقان از نواحی نسا زاده شد و در مرو پرورش یافت.
ابن رمیح به دلیل علاقه و تخصصش در حدیث، به شهرهای متعددی از جمله نیشابور، مرو، ماوراءالنهر، بلخ، هرات، ری، بغداد، اهواز، بصره، کوفه، مکه، شام و جزیره (شمال عراق کنونی) سفر کرد و در این مناطق به استماع حدیث پرداخت. به دلیل کثرت سفرهایش، برخی او را «جوال» (پرسفر) می‌نامیدند.
به طور خلاصه، ابن رمیح یکی از محدثان بزرگ و فقیهان برجسته قرن چهارم هجری بود که نقش مهمی در نقل و حفظ احادیث ایفا کرد.
