معنی ناتافته | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

ناتافته. [ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) نتافته. نتابیده. مقابل تافته. رجوع به تافته شود.

( صفت ) نتابیده ناتابیده مقابل تافته.

به کام خود نشسته پنج شش ماه برو ناتافته نور خور و ماه

سوخت از مهر رخت همچو قصب زار تنم بر من از روی تو ناتافته مهتاب هنوز

زاتش عشق چو پولاد بتابی دل من پس دل خویش چو ناتافته پولاد کنی

در شانه ناتاخته مالیده خرد را بر ناطقه ناتافته خاریده بیان را

بود شمع جمع پیران جهان ناتافته پرتو الشیب نوری بر جوانیهای او