لغت نامه

لغت نامه دهخدا

لغت نامه. [ ل ُ غ َ م َ / م ِ ] ( اِ مرکب ) فرهنگ. دیکسیونر. کتاب لغت. قاموس اللغة: اردشیربن دیلمسپار النجمی الشاعر از من که ابومنصور علی بن احمد الاسدی الطوسی هستم لغت نامه ای خواست، چنانکه بر هر لغتی گواهی بود از قول شاعری از شعرای پارسی. ( اسدی طوسی در مقدمه لغت نامه ).

فرهنگ معین

( ~. مِ ) [ ع - فا. ] (اِ. ) واژه نامه، فرهنگ، کتاب لغت.

فرهنگ عمید

کتابی که شامل لغات، ترکیبات و اصطلاحات یک زبان باشد، کتاب لغت، فرهنگ.

فرهنگ فارسی

( اسم ) کتابی که شامل لغات یک زبان است کتاب لغت فرهنگ قاموس: اردشیر بن دیلمسپار النجمی الشاعر ادام الله عزه از من - که ابومنصورعلی ابن احمد الاسدی الطوسی هستم - لغت نامه ای خواست چنانکه بر هر لغتی گواهی بود از قول شاعری از شعرا ی پارسی...
فرهنگ دیکسیونر. کتاب لغت

ویکی واژه

واژه نامه، فرهنگ، کتاب لغت.
vocabolario

جمله سازی با لغت نامه

بخشی از ادبیات طبری را گویش گرگانی تشکیل می‌دهد که کتاب‌هایی مانند محبت نامه، نوم نامه، جاودان نامه، محرم نامه، و لغت نامه ای به نام لغت‌استرآبادی به این گویش نگاشته شده‌اند که صادق کیا از روی این متون واژه‌نامه گرگانی را تهیه کرد.
اصطلاح «روش علمی» در قرن نوزدهم، زمانی که توسعه نهادی قابل توجهی از علم در حال وقوع بود و اصطلاحاتی که مرزهای روشنی بین علم و شبه علم ایجاد می‌کردند ظاهر شد و در قرن بیستم مورد استفاده عمومی قرار گرفت. کتاب دیویی در سال ۱۹۱۰، (چگونه فکر می‌کنیم)، الهام بخش دستورالعمل‌های عمومی بود که در لغت نامه‌ها و کتاب‌های علمی ظاهر شد،
ریشه ضرب در زبان عربی دارای معانی متعددی است. معنای اول ضرب در کهن‌ترین لغت نامه موجود عرب (یعنی کتاب العین، متعلق به خلیل بن احمد فراهیدی) این است: «الضرب یقع علی جمیع الاعمال» یعنی "عنوان ضرب بر هر کاری واقع می‌شود (هر کاری را می‌توان ضرب نامید)".