کلمه‌ی «ساختار عدسیدار» در زمین‌شناسی به معنای یک نوع ساختار سنگ یا ماده زمین‌شناسی است که شامل عدسی‌هایی از مواد نسبتاً سالم و دست‌نخورده است که درون خمیره‌ای خردشده، متلاشی شده یا نیمه‌متبلور قرار گرفته‌اند. این عدسی‌ها معمولاً شکل محدب یا کشیده دارند و از نظر بافت و ترکیب نسبت به محیط اطراف خود تفاوت دارند. واژه «عدسیدار» اشاره به شکل عدسی مانند این بخش‌ها دارد و نشان‌دهنده تجمع مواد به صورت تکه‌های جدا شده و محدود در میان زمینه‌ای نرم یا خمیری است. ساختار عدسیدار در سنگ‌ها و رسوبات معمولاً نتیجه فرآیندهای فشار، دگرگونی یا جابجایی مواد است که باعث حفظ بخش‌هایی از ماده اصلی در میان خمیره یا ماتریکس خرد شده می‌شود. این ساختار می‌تواند اطلاعات مهمی درباره تاریخچه رسوب‌گذاری، دگرگونی و شرایط فیزیکی محیط فراهم کند. در منابع انگلیسی به آن اصطلاحاتی مانند «flaser structure» یا «phacoidal structure» نیز گفته می‌شود که همان مفهوم عدسی بودن و توزیع نامنظم مواد را بیان می‌کند. کاربرد این اصطلاح بیشتر در توصیف سنگ‌ها، شیل‌ها، ماسه‌سنگ‌ها و رسوبات دگرگونی است.