کلمهی «امیرآخَر» در فارسی به معنای آخرین فرمانده یا بالاترین رهبر در پایان یک سلسله یا در آخرین مرحلهای از حکومت و سلطنت است. این واژه ترکیبی از «امیر» به معنای فرمانده، رئیس یا حاکم و «آخر» به معنای پایان یا انتهاست. در متون تاریخی و ادبی فارسی، امیرآخر به فردی اطلاق میشود که پس از همه امیران و فرماندهان دیگر بر تخت قدرت نشسته یا در نهایت رهبری یک گروه، ارتش یا حکومت را برعهده دارد.
از طرف دیگر، کلمهی «امیرآخُر» در فارسی به معنای کسی است که به امور اصطبل میپردازد، یعنی مسئول رسیدگی به اسبها و نگهداری آنها در اصطبل میباشد. این واژه ترکیبی از «امیر» به معنای رئیس یا سرپرست و «آخُر» که به اصطبل یا جایگاه اسبها اشاره دارد، تشکیل شده است. امیرآخر نقش مدیریتی و مراقبتی در نگهداری اسبها، تغذیه، تمیزکاری و آمادهسازی آنها برای استفاده در امور نظامی، سواری یا حمل و نقل دارد.